Steffi Rijnders Confession 13 jun 2023, 09:14

Leestijd: 4 minuten

Kiki (17): ‘Mijn oppaskindje begon zich voor mijn neus af te trekken’

Verhalen die je liever niet aan de grote klok wil hangen óf aan je eigen vriendinnen wil vertellen, terwijl het wel de hoogste tijd is om je hart te luchten. Say no more. In ‘Confession’ lees je iedere week verhalen en gebeurtenissen die soms herkenbaar zijn, en soms ook niet. Maar een ding hebben wij allemaal gemeen: ieder van ons heeft wel eens iets meegemaakt of gedacht wat je liever niet openlijk uit. Omdat je denkt dat je de enige bent.

Deze week vertelt Kiki* over hoe haar 11-jarige oppaskindje zich voor haar neus ging aftrekken.

Een nieuw oppasadres

“Ongeveer een half jaartje geleden werd ik voor het eerst gevraagd om bij dit gezin op te passen. Het waren vrienden van mijn ouders en ze hadden twee zoontjes van zeven en elf jaar oud. Ik was blij met mijn nieuwe oppasadres, want dit was nou eenmaal makkelijk geld verdienen. ‘S avonds deed ik vaak een spelletje met de kinderen of gingen we buitenspelen, daarna bracht ik ze naar bed en kon ik lekker de hele avond op de bank chillen. Ik had inmiddels al een aantal keren op de kinderen gepast en hoewel het ondeugende jongens waren, luisterden ze eigenlijk altijd goed naar mij. Ik ging dan ook altijd met plezier naar hun toe, totdat de oudste ineens raar gedrag ging vertonen.”

Het begon als een normale avond

“Toen de ouders van de twee jongens laatst een avondje uit eten gingen, werd ik weer gevraagd om een avondje op de kinderen te passen. Ik kwam bij hun thuis aan, ging wat eten met de kids en daarna speelden we nog een potje voetbal op een schoolplein in de buurt. Toen het donker begon te worden, besloten we naar huis te gaan en keken we nog even wat tv. Ik bracht eerst de jongste naar bed en een half uur later was het tijd om oudste naar bed te sturen. Als 11-jarige jongen was hij natuurlijk oud genoeg om zelf tanden te poetsen en zijn pyjama aan te trekken. Ik wachtte daarom altijd op de gang om hem wat privacy te geven tijdens het omkleden. Voor het slapengaan ging hij altijd nog even naar het toilet. Terwijl ik op de gang stond riep hij mij: ”Kiki, kom eens!”

Hij stond recht voor mijn neus zichzelf af te trekken

“Ik stond nog steeds op de gang, dus vroeg ik wat er aan de hand was. Waarop hij nog eens zei: ”kom eens.” Met kinderen ben ik altijd extra alert, aangezien ik niet wil dat ze zich oncomfortabel voelen. Ik vroeg daarom voor de zekerheid nog een keer of ik binnen mocht komen. Hij zei volmondig ja, dus besloot ik de badkamerdeur open te doen. Ik gok dat hij net klaar was plassen, want zijn pyjamabroek lag nog op zijn enkels. Hij stond daar gewoon recht voor mijn neus zichzelf af te trekken. Het duurde even voordat ik besefte dat hij heel goed wist waar hij mee bezig was. Natuurlijk kan je als 11-jarige de situatie niet zo héél goed inschatten, maar hij wilde wel dat ik het zag.”

Getwijfeld om het aan zijn ouders te vertellen

“Toen ik dat eenmaal door had, maakte ik hem direct duidelijk dat hij dat niet zomaar moest doen. Ik had hem bevolen zijn broek weer aan te trekken en maakte hem héél duidelijk dat het ongepast was wat hij deed. Ik zei dat hij naar bed moest gaan en dat ik niks meer van hem wilde horen. Vervolgens ben ik naar beneden gelopen en heb ik gewacht tot zijn ouders thuiskwamen zodat ik snel naar huis kon gaan. Ik twijfelde om het aan zijn ouders te vertellen, maar uiteindelijk besloot ik dit niet te doen. Zelf vond ik het ook een beetje een gênant verhaal, terwijl ik niks verkeerd had gedaan en dat ook heel goed wist. Toen zijn ouders thuiskwamen deed ik dan ook alsof de avond normaal was verlopen, terwijl ik in mijn achterhoofd al lang wist dat ik hier nooit meer terug wilde komen.”

Leugen om eigen bestwil

“Toen ik eenmaal thuis was, appte ik gelijk een aantal van mijn vriendinnen met het bizarre verhaal. Ik vond het zelfs een beetje te gênant om het aan mijn ouders te vertellen. De ouders van mijn oppaskindjes waren tenslotte vrienden van hun en no way dat ik dit aan hun moest gaan uitleggen. Mijn moeder is altijd wel erg geïnteresseerd naar hoe mijn dag/avond was en dus vroeg ze daar ook dit keer naar. Ik vertelde haar dat het gewoon prima was, maar dat ik wel erg veel last had van hun huisdieren. Het gezin had namelijk twee katten, waar ik allergisch voor ben, dus daar was niks aan gelogen. Toen de ouders van mijn oppaskindjes enkele weken later weer vroegen of ik op hun kinderen wilde passen, gooide ik het dan ook mijn allergie voor katten. Hoewel het niet helemaal gelogen was, noem ik het toch maar een beetje een leugentje om eigen bestwil!”

Wil je ook je hart luchten of een verhaal kwijt zodat jij in de volgende ‘Confessions’ verschijnt? Stuur ons een mailtje via [email protected]

*De echte naam is bekend bij de redactie.

5 onverwachte lessen die we hebben geleerd na het zien van XO, Kitty