Lara (23): ‘Ik ging vreemd in iedere relatie die ik had en ik heb er geen spijt van’
Verhalen die je liever niet aan de grote klok wil hangen óf aan je eigen vriendinnen wil vertellen, terwijl het wel de hoogste tijd is om je hart te luchten. Say no more. In ‘Confession’ lees je iedere week verhalen en gebeurtenissen die soms herkenbaar zijn, en soms ook niet. Maar een ding hebben wij allemaal gemeen: ieder van ons heeft wel eens iets meegemaakt of gedacht wat je liever niet openlijk uit. Omdat je denkt dat je de enige bent.
Deze week het verhaal van Lara (23).
Wegens privacy redenen zijn details in dit verhaal veranderd.
Confession: ik ging altijd vreemd en heb geen spijt
“Ik ben altijd al een heel vrij persoon geweest en dat zal ik ook altijd blijven. Begrijp me niet verkeerd, ik hield zielsveel van mijn vriendjes. Toch wist ik mezelf nooit in bedwang te houden, keer op keer ging ik de mist in. Met mijn collega, met een oude-scharrel en met totaal onbekenden: ik bleef maar vreemdgaan en ik heb er tot op de dag van vandaag geen spijt van.
De eerste keer
Ik herinner mij de eerste keer dat ik vreemdging nog heel goed. Het was in de vierde klas van de middelbare school. Ik had al bijna een jaar een serieuze relatie en begon het uitgaansleven te ontdekken. En ja, daar liepen ontzettend veel mooie mannen rond.
Als de flirt die ik ben, nam ik vaak een drankje aan en lachte ik sensueel naar alle knappe jongens in de club. Hier voelde ik mij totaal niet schuldig over, aan het einde van de avond kroop ik thuis toch weer lekker tegen mijn vriend aan.
De nieuwsgierigheid
Maar de nieuwsgierigheid groeide en ik had steeds meer moeite om mezelf in te houden. De aandacht kreeg ik, veel zelfs. Vaak dacht ik ‘wat zonde dat ik deze god moet laten lopen’ als ik vertelde dat ik een vriend had. Tot de avond van mijn verjaardag, toen gingen alle remmen los. Ik dook – na de nodige drankjes – met mijn vriendinnen de stad in en toen we de club binnenkwamen zag ik hem meteen staan, deze jongen was té mooi om te laten lopen. En hé, ik was jarig, dus ik besloot dat hij mijn cadeautje was.
We dronken samen een drankje en een paar uur later lag ik bij hem in bed. Het was ontzettend spannend, dat maakte het zo leuk. Die spanning had ik gemist, het was lang geleden.
Van one night stands naar serieuze affaires
Het begon vaste prik te worden, een avondje stappen ging niet meer zonder een one night stand. Dat begon mijn vriend natuurlijk ook door te krijgen, ik was niet meer zo toegewijd als eerst. Mijn vriendinnen hielden stijf hun lippen op elkaar, maar mijn vriend voelde het aan alles.
Ik gaf het vreemdgaan uiteindelijk toe en met knallende ruzie gingen we uit elkaar. Zo erg vond ik dat niet, nu kon ik tenminste genieten zonder erover te hoeven liegen. En oh boy, dat deed ik. Tot ik gevoelens kreeg voor een jongen waar ik al meerdere keren het bed mee deelde.
Ik was inmiddels al 21 en mijn jonge wilde jaren zaten erop, dacht ik. Het was tijd voor een nieuwe relatie en deze jongen was perfect. Hij was twee jaar ouder, had al een serieuze baan en was naast dat alles ontzettend knap. De eerste paar maanden wilde ik niets anders dan hij, totdat het weer begon te kriebelen. Ik werkte in een callcenter om wat bij te verdienen naast mijn studie en daar kwam hij binnenlopen, mijn nieuwe manager – ik weet het, heel cliché – en tevens mijn nieuwe vlam. Hij voelde het ook, dat zag ik. Julien heette hij, die naam vergeet ik nooit meer.
Waarom vinden wij vreemdgaan zo erg? Een seksuologe vertelt het ons
Langer op werk blijven
Ik liep vaak achter hem aan de keuken in om een praatje te maken en hem lang in zijn blauwe ogen te kijken. Het duurde me allemaal wat te lang, dus ik besloot hem eens een berichtje te sturen. Daar begon het allemaal. Hij stuurde me steeds meer flirterige berichtjes tijdens werktijd, ontzettend spannend vond ik dat.
Op een dag vroeg hij me om wat langer te blijven en natuurlijk deed ik dat. Om zeven uur ‘s avonds deden we het op het toilet. Dat bleef niet bij één keer, dat snap je. Mijn relatie ging daardoor weer naar de knoppen, dat snap je ook.
Nog steeds een zwak voor mannen
Nu zijn we alweer twee jaar verder en ben ik bijna 24. Ik heb inmiddels een andere baan, maar ga nog steeds met Julien. Hij doet veel voor me en ik heb niets te klagen, toch verlang ik regelmatig weer naar die spanning van een nieuwe vent. Af en toe moet dat ook kunnen, vind ik. Ik gun het mezelf.
Onlangs kwam ik een oude bekende tegen bij mij in de buurt, iemand met wie ik het érg gezellig had in mijn wilde single jaren. Sinds het moment dat ik hem weer tegenkwam is hij niet meer uit mijn hoofd gegaan. Hij stuurt me nu berichtjes en ik wil niets liever dan erop ingaan, maar ik ben met Julien.
Geen spijt van alle escapades
Het verlangen blijft aan me knagen, ik denk niet dat dit ooit verandert. Ik heb ook geen spijt van alle escapades buiten mijn relaties om, ik heb er veel plezier aan beleefd en veel van geleerd. En waarom zou je op z’n tijd niet eens plezier met een ander mogen hebben? Binnenkort ga ik met Julien praten hierover, want nog een keer mijn relatie op het spel zetten doe ik niet meer.
Rowena (23): ‘Ik ben erachter gekomen dat mijn vader al 30 jaar coke snuift’