Redactie Confession 28 apr 2024, 10:08

Leestijd: 2 minuten

Dana (25): ‘Iets of iemand fluisterde in mijn oor op de begraafplaats van mijn moeder’

Verhalen die je liever niet aan de grote klok wil hangen óf aan je eigen vriendinnen wil vertellen, terwijl het wel de hoogste tijd is om je hart te luchten. Say no more. In ‘Confessions’ lees je iedere week verhalen en gebeurtenissen die soms herkenbaar zijn, en soms ook niet.

Deze week deelt Dana* (25) haar verhaal.

‘Iets of iemand fluisterde in mijn oor op de begraafplaats van mijn moeder’

“Twee jaar geleden is mijn moeder overleden. Ik had een hele fijne band met haar en haar dood kwam heel onverwachts. Ik mis haar dan ook nog elke dag en probeer haar graf regelmatig te bezoeken. Ze ligt niet ver van waar ik woon, ongeveer 10 minuutjes rijden. Ik ga dan ook bijna elke week even naar haar begraafplaats toe.

En een week geleden was het weer zover. Ik ging samen met een vriendin van me naar de begraafplaats van mijn moeder. Ik was die dag nogal verdrietig, dus wilde niet alleen gaan. We namen een bosje bloemen mee en hebben die op haar graf gelegd. Maar van wat er vervolgens gebeurde ben ik nog steeds in shock.”

Fran (26): ‘Mijn Tinderdate kwam zwanger aan op onze eerste date’

Geest

“Ik ben niet echt een held als het om spannende dingen gaat. Ik kijk geen horrorfilms en vind vooral alles omtrent geesten doodeng. Hoewel ik er niet echt in geloof, krijg ik er wel de kriebels van. Toen we klaar waren bij het graf van mijn moeder gingen we op zoek naar het graf van de moeder van een andere vriendin van ons. Die was ook een tijdje geleden overleden en het leek ons wel zo netjes om ook daar even langs te gaan met een bloemetje.

We konden het graf alleen maar niet vinden en waren bijna klaar om onze zoektocht op te geven. Totdat we naar de uitgang liepen en ik opeens een fluisterende stem in mijn rechteroor hoorde die zei: ‘Het is hier naar rechts.’ Ik schrok me natuurlijk dood en kippenvel verspreidde zich over mijn hele lichaam, want mijn vriendin liep iets voor me. Zij kon het dus niet zijn, maar waar kwam die stem dan vandaan? Ik liep naar rechts en ja hoor, daar was het graf van de moeder van mijn vriendin. Ik riep mijn andere vriendin dat ik het had gevonden en vertelde haar wat ik had gehoord. Zij wild het alleen niet geloven en zei dat ik niet zo eng moest doen. Toen ging ik ook nog aan mezelf twijfelen, maar ik weet zeker dat ik het gehoord heb. Eén ding is in ieder geval zeker, in mijn eentje zal je me niet meer snel tegenkomen op een begraafplaats.”

Lize (23): ‘Een vriendin neemt haar vriend mee naar onze etentjes en stuurt mij een Tikkie van de helft’

*De echte naam is bekend bij de redactie.