Een open brief aan mijn broer, die mij de wereld geeft
Lieve broer, Je bent de man die ik niet heb gekozen, maar heb gekregen. Het lot, of wellicht de chemie tussen onze ouders, heeft bepaald dat wij verwanten van elkaar zijn. Voor nu, voor later, voor altijd. Het is toeval dat het zo is, maar tegelijkertijd is niets nog meer vanzelfsprekend dan dat jij in mijn leven bent. Zelfs een beetje ‘mij’ bent.
De vanzelfsprekendheid waarmee wij met elkaar omgaan is mij goud waard en mag niet langer onbenoemd blijven. En ik spreek niet alleen voor mezelf, maar voor alle zussen en zusjes die dit groot goed met mij delen: broers.
Als klein meisje keek ik jou aan als onze ouders ons iets vroegen, want jij zou het juiste antwoord wel weten. Ik luisterde naar je woorden en ook al volgde ik ze toen ook al niet op, ze blijven zich herhalen in mijn gedachtes.
Je geeft mij niet het advies waarvan jij denkt dat het het beste is, je geeft mij het advies waarvan je denkt dat het mij goed zal doen. En gek genoeg doet je ‘slechtste’ advies het nog beter dan het advies van een vreemde.
Hoe vaak ik ook word teleurgesteld in de liefde jij zorgt ervoor dat ik nog steeds in ware liefde geloof. Je bent namelijk de broer die mij onvoorwaardelijke liefde geeft en mij op mijn hart drukt dat een ander dat ook zou moeten doen.
Ik heb de luxe dat ik geen boek hoef open te slaan of moet gissen in mijn eigen onwetendheid om die bevestiging te krijgen. Dit maakt het voor potentiële jagers af en toe een zware missie. Maar zoals jij mij kort maar krachtig toesprak: ‘Mannen jagen en vrouwen kiezen’. Ik doe niets anders, bedankt.
Het lijkt wel alsof humor genetisch bepaald is, of zou het te maken hebben dat we met dezelfde humor zijn opgegroeid? De grappen die jij maakt herken ik als geen ander, want ik zou ’em ook kunnen maken. De humor lijkt bijna een geheimtaal die alleen wij spreken en verstaan.
Deze inside jokes geven mij iedere keer buikpijn van het lachen. Laten we daarom afspreken dat we deze humor (als het niet genetisch is bepaald) hoe dan ook doorgeven aan de volgende generatie.
Anderen hoeven niet te vragen of jij mijn broer bent, want ik heb ze dat allang verteld. En als ik niet de kans heb gekregen om het zelf te vertellen, zal ik met een grijs van oor tot oor bevestigen dat die goedlachse jongen inderdaad mijn broer is.
Note: Ik ben iets minder trots op je escapades met vriendinnen van mij. Misschien kan ik je dit ook niet helemaal kwalijk nemen aangezien ik altijd vol lof over je spreek. Dat neem ik dan maar voor lief, denk ik.
We zijn onderdeel van dezelfde familie en dat zal altijd zo blijven. Maar vroeg of laat gaan we onze eigen families stichten met de ‘koude kant’ zoals we dat vaak ietwat bespottend benoemen. Maar dat zal nooit iets afdoen aan onze broer-zus relatie. Hetzelfde bloed stroomt door onze aderen en dat zal ‘ons’ altijd van anderen onderscheiden en ik beloof je dat ik dat altijd zal koesteren.
Nog één keer, daarna stop ik met ophemelen: 14 redenen waarom je broer de allerbelangrijkste man in je leven is