Lotte Nijborg Love & Seks 22 jul 2015, 21:00

Leestijd: 4 minuten

Dit is waarom jij er niks aan kunt doen als je je ex berichtjes blijft sturen als hij niet reageert

Jullie waren een geweldig koppel, maar helaas heeft hij een einde gemaakt aan jullie mooie liefdesverhaal. Of het nou is omdat hij je niet leuk meer vond, verliefd is op een ander, of omdat jullie te vaak ruzie hadden, het is gewoon vre-se-lijk. Het besef dat je hem niet meer iedere dag kan spreken, je ‘m niet meer gaat zien en dat je maatje er vandoor is, dat is moeilijk om te verdragen. Je denkt continu aan hem en je weet niet zo goed wat je ermee aan moet. Maar ondanks dat je jezelf een hoopje ellende voelt, heb je één ding besloten: hij mag nóóit weten dat jij een wrak bent door hem. Wat denkt ie wel niet.

En daarom heb je heel streng met jezelf afgesproken dat jij de independent woman gaat zijn, de sterke vrouw die erachter is gekomen dat ze hem niet nodig heeft om fabulous te zijn. En dat betekent vooral niks meer van jezelf laten horen.

Maar geen berichtjes sturen is moeilijk. Je hebt continu de neiging om nog dingen met hem te delen of hem te spreken. Daarom ligt je telefoon ook het liefst zover mogelijk bij je vandaan, heb je zijn naam in je telefoon verandert naar ‘NOOIT MEER TEGEN PRATEN’ en heb je met je vriendinnen afgesproken dat als er wijn bij komt kijken, zij je telefoon in beheer nemen.

Na een paar dagen ben je ervan overtuigd dat je dit kunt volhouden. Deze strijd kunt winnen. Je hoeft hem niet per se te berichten. En je kan ook prima zelf je telefoon beheren, ook met wijn op. Tot je na twee weken breekt, en je denkt ‘ach één berichtje kan geen kwaad toch?’. En floeps, voor je het weet is het verzonden. Vaak is het een niet boeiend berichtje waar je al helemaal geen boeiend antwoord op hoeft te verwachten. Dat jullie favoriete zanger een nieuw liedje heeft uitgebracht, of dat je zijn broertje tegen bent gekomen in de supermarkt.

En dan begint het wachten. Op het moment dat het berichtje verzonden is, heb je al spijt. Je ziet hem online komen, ziet de blauwe vinkjes dat hij het gelezen heeft, en hij gaat offline. OFFLINE? WAT? HALLO? Meteen heb je nog meer spijt. Wat als hij niks terug stuurt? Dat zal toch niet? Dan is het echt een *$(Y#*. De seconden tikken traag voorbij. Ze lijken uren te duren. En je krijgt niks terug..

Je wordt onrustig, legt je telefoon weer zover mogelijk weg. Maar na een uur ben je zo ontzettend kwaad dat je nog maar een berichtje stuurt. Eerst nog normaal, ‘hoe is het eigenlijk met jou’? Weer gelezen, weer geen antwoord. Nu duurt het een half uurtje voordat je een vraagteken stuurt. Na tien minuten word je ongeduldig: ‘ga je me nu negeren’? Vijf minuten later ‘seriously?’. Ondertussen ben je boos op jezelf. Stop met berichten sturen.

Dagen daarna heb je nog steeds niks ontvangen. Maar inmiddels heb jij wel 21 berichtjes gestuurd, en ook nog eens drie keer gebeld. En dat je door zijn straat reed, tsja dat was toeval toch? Maar hoe is het mogelijk dat je twee weken lang zo sterk bent geweest, en nu alle remmen los schijnen te zijn?

Gelukkig is de wetenschap er om het te verklaren en je een perfect excuus te geven. Ze noemen dit een ‘extinction burst’. En dat is gedrag waar we helemaal niks aan kunnen doen. Een simpel voorbeeld kan uit worden gelegd aan de hand van een dier. Als je een diertje leert dat iedere keer als ‘ie op een knop drukt, hij eten krijgt, dan snapt zo’n diertje dat na een tijdje. Als je echter die knop ‘uitschakelt’ dan begrijpt dat diertje niet waarom er geen eten komt terwijl hij wel op de knop heeft gedrukt. Hij zal vervolgens nog een keer op de knop drukken, en nog een keer en dat steeds vaker achter elkaar.

Datzelfde doe jij ook met je ex. Je bent gewend dat hij antwoord geeft. Jij stuurt een berichtje en krijgt normaal wat terug. In dit geval stuur je een berichtje en krijg je niks terug. Dat geeft een onbevredigend gevoel. En daardoor probeer je het nog een keer, en nog een keer, en nog een keer en wordt je gedrag steeds extremer. Uiteindelijk blijft het niet bij berichtjes, maar ga je ook bellen en fiets je langs. Alles om maar de aandacht te krijgen waar je in eerste instantie naar op zoek was. Net zoals het diertje zal blijven proberen op allerlei manieren om toch eten te krijgen.

Kortom, we kunnen er niks aan doen. Het zit in ons. Helaas pindakaas. De enige optie is om zijn nummer te verwijderen. Maar als je ‘m uit je hoofd weet, tsja dan kun je maar beter je telefoon vernietigen. Het kost je 21 dagen voordat je een gewoonte hebt afgeleerd. Hang in there en streep de dagen af.