Liz (26) ‘Mijn moeder vertelde me dat mijn vader dood was, maar ik ontdekte dat hij nog leeft’
Verhalen die je liever niet aan de grote klok wil hangen óf aan je eigen vriendinnen wil vertellen, terwijl het wel de hoogste tijd is om je hart te luchten. Say no more. In ‘Confessions’ lees je iedere week verhalen en gebeurtenissen die soms herkenbaar zijn, en soms ook niet. Maar een ding hebben wij allemaal gemeen: ieder van ons heeft wel eens iets meegemaakt of gedacht wat je liever niet openlijk uit. Omdat je denkt dat je de enige bent.
Deze week vertelt Liz (26) over hoe haar moeder jaren tegen haar loog over de dood van haar vader.
“Mijn moeder vertelde me dat mijn vader dood was, maar ik ontdekte dat hij nog leeft”
“Vanaf jonge leeftijd kan ik mij herinneren dat het altijd ik en mijn moeder is geweest. Ik had nooit een vaderfiguur in mijn leven, maar heb dit ook nooit echt gemist. Dit vond ik ook nooit gek en pas toen ik naar de basisschool ging begon ik te merken dat veel andere kinderen wel een vader hadden. Ik kan mij eigenlijk alleen niet precies herinneren wanneer ik voor het eerst aan mijn moeder vroeg wie mijn vader was.
Toen ik dit vroeg vertelde ze dat het een hele lieve man was, maar dat hij één maand voordat ik geboren werd kwam te overlijden na een motorongeluk. Hij zou aangereden zijn door een andere bestuurder en overleed niet veel later in het ziekenhuis aan zijn verwondingen. Natuurlijk vroeg ik na het ontvangen van dat nieuws nog regelmatig naar mijn vader en mijn moeder gaf mij dan altijd alle informatie die ik wilde. Ik trok deze informatie dan ook nooit in twijfel, want ja, mijn eigen moeder vertelde het tegen mij en die informatie geloof je gewoon als jong meisje.”
Details
“Hoe ouder ik werd, hoe meer vragen ik begon te krijgen. Mijn moeder vertelde namelijk veel uitgebreide verhalen over mijn vader en omschreef de avonturen die ze samen hadden meegemaakt in geuren en kleuren. Beeldmateriaal had ze alleen amper van hem, wat ik toch steeds vreemder begon te vinden toen ik wat ouder werd. Ook hier had mijn moeder bepaalde smoesjes voor. Foto’s van mijn vader zouden namelijk verbrand zijn tijdens een brand die een jaar na mijn geboorte bij ons thuis was ontstaan. Ook dit klonk niet heel raar, want het kan natuurlijk gewoon gebeuren. En we waren rond diezelfde tijd verhuisd naar een ander huis, dus het verhaal leek weer helemaal te kloppen.
Toch kwam ik er jaren later achter dat dit verhaal helemaal niet waar was. Iets in mij bleef al die jaren namelijk zeggen dat er iets niet klopte en ik begon, toen ik wat ouder was, op onderzoek uit te gaan. Er moest nog iets van bewijs over mijn vader bestaan. Ik kwam op zolder mijn geboorteakte tegen en hierop stond een andere achternaam dan die van mijn moeder. Toen ik haar ernaar vroeg leek ze mijn vraag compleet te ontwijken. Ook als ik andere vragen over mijn vader stelde begon mijn moeder boos te worden. Ik probeerde andere familieleden vragen te stellen, maar zij vertelden mij precies hetzelfde als dat mijn moeder mij al had vertelt.”
DNA-test
“Door de jaren heen kreeg ik steeds minder informatie los bij mijn moeder en toen ik oud genoeg was besloot ik uiteindelijk een DNA-test te doen. Hiermee confronteerde ik mijn moeder en toen kwam de aap uit de mouw. Ze vertelde dat ze altijd al een kind wilde, maar niet wilde trouwen. Dit was een absolute no-go in haar extreem gelovige familie, waardoor ze loog en iedereen vertelde dat ze was getrouwd en zwanger was geworden, maar haar man was gestorven voordat ik was geboren. In werkelijkheid ben ik verwekt met het sperma van een spermadonor, die ook nog eens springlevend is.
Mijn leven voelde op dat moment als een grote leugen, ondanks dat ik nu wel weet dat mijn moeder het op dat moment met de beste intenties deed. Via deze DNA-test kwam ik er ook nog eens achter dat ik broers en zussen heb, maar ik heb nooit contact opgenomen met mijn donorvader. De kennis dat hij er nog is, is voor mij op dit moment genoeg.”
Wil je ook (anoniem) je verhaal kwijt? Stuur ons een mail via [email protected].
*De echte namen zijn bekend bij de redactie.