Nachtboek Maud #23: Het lijkt wel alsof ik non-stop aan de MDMA zit
Terugblik: Maud was samen met haar vriendin Jessie een weekje naar Barcelona. Op het feestje Elrow gebruikt ze voor het eerst MDMA. Tijdens haar vakantie kreeg ze een een appje van Sam waarin stond dat hij haar miste. En dat terwijl Maud net heeft besloten weg te gaan bij de vereniging. Na een helse vlucht komt Maud nogal chagrijnig aan op Schiphol. Gelukkig stond Sam daar als verrassing om Maud en Jessie naar huis te brengen. Maar Sam lijkt nog veel meer verrassingen in petto te hebben…
Wauw en nog eens wauw. Holy Moly. Je zou bijna denken dat ik non-stop aan de MDMA zit, want ik ervaar bijna hetzelfde als wat ik had in die Spaanse club in Barcelona. Ik had een paar weken terug niet gedacht dat ik me nu zo goed zou voelen. Het lijkt wel alsof mijn verjaardag, kerst en oud en nieuw op een dag vallen, want sinds dat Sam mij heeft opgehaald voelt elke dag als dubbele feestdag.
Ken je dat? Als je iemand leuk vindt en dan fantaseert over hoe het zo zijn als jullie eindelijk zouden zoenen? Nou, dat zoenscenario heb ik de afgelopen maanden heel vaak laten afspelen in mijn hoofd. Met Sam in de hoofdrol. Meestal valt het dan in het echt heel erg tegen, maar Sam heeft nu al een Oscar gewonnen. Zijn zoen was magisch.
Vanaf het moment dat zijn lippen de mijne raakten, voelde het alsof een hele vlindertuin de wave deed in mijn buik. Hij kuste mij heel zachtjes, opende zijn ogen en er verscheen een brutaal lachje op zijn gezicht. Sam tilde mij in een keer op en legde me op bed neer. Ik wist wel dat hij sterk was, maar de manier waarop hij dat deed zorgde er echt voor dat ik me een prinsesje voelde. Volgens mij hebben we daarna een uur lang non-stop gezoend. Nu heb ik best wat mannen (zeg maar gerust drie elftallen) op mijn zoenlijstje staan, maar Sam verbrak alle records. Het was sensueel, verrassend, liefdevol en vooral heel lekker. Soms stopte hij en gaf hij mij over mijn hele gezicht kusjes, waarna hij weer verder ging met the real kiss.
Ik kon het niet laten: zijn shirt moest uit. Ik knipperde met mijn ogen zodat mijn lenzen goed zaten, want ik wilde dit prachtige lichaam van top tot teen goed kunnen bewonderen. Sam heeft de afgelopen weken veel tijd in de sportschool doorgebracht. Halleluja! Er hing een ware god boven mij.
Ook mijn shirtje ging uit. Sam was onder de indruk van mijn roze kanten bh (souvenirtje uit Barca). Zijn handen zijn overal geweest, maar dat roze gevalletje bleef dus wel heel netjes aan. Net zoals mijn onderbroekje trouwens. Ik stond versteld van mezelf. Sam vroeg heel netjes wat ik wilde doen. De duivel op mijn schouder wilde niets liever dan de kleding van zijn lijf scheuren. Ik wilde bovenop hem springen en er nooit meer vanaf gaan. Maar het engeltje op mijn schouder zei: Maud gedraag je, verpest het niet. Uiteindelijk zijn we knuffelend in slaap gevallen.
De volgende ochtend werd ik wakker in Sam zijn shirt. Ik was zo blij als een 8-jarig kind dat een puppy krijgt. Door het dolle heen. De plek waar Sam lag was trouwens leeg. Hij zal vast naar de wc zijn dacht ik. Maar na tien minuten kwam hij binnenlopen met verse mangosap (mijn lievelings) en twee bakjes havermout met extra veel honing en banaan. Ik had natuurlijk nog geen boodschappen gedaan maar Sam heeft de afgelopen maanden kennelijk goed opgelet. Die lieve schat had mijn lievelingsontbijtje gehaald. Smelt!
De rest van de dag hebben we in bed gelegen en hebben we de laatste afleveringen van Stranger Things gekeken, eigenlijk net zoals het was voordat ik naar Barcelona ging. Enige verschil is dat we tussendoor heel veel hebben gezoend. Sam is s ‘avonds nog naar de wekelijkse borrel gegaan, maar ik ben thuisgebleven en heb met Jessie een film gekeken en wijntjes gedronken. Of nouja; ze was eigenlijk meer met Dylan aan het appen. Na de kerst gaan ze weer afspreken. Jessie gaat hem opzoeken in Amsterdam.
Sam bleef na de borrel bij een vriend slapen. De volgende dag kwam hij alleen even snel naar huis om zijn koffertje te pakken. Hij ging een paar dagen terug naar zijn ouders om kerst te vieren. Het liefst had ik natuurlijk met hem meegegaan. Ik zag mezelf al naast zijn zus zitten tijdens het kerstontbijt! Maar ík mag dan wel hoteldebotel zijn, ik weet nog steeds niet wat Sam voor mij voelt. Tranquilo Maud…
Kerst was mega gezellig. Sam belde mij heel lief wakker op kerstochtend om me een fijne kerst te wensen. Ik heb tijdens kerstmis geen hap door mijn keel gekregen. Zonde, want mijn moeders kookkunsten zijn zeg maar Jamie Olivier-waardig. De verliefdheid zorgde ervoor dat ik amper trek had. En oké… Ik moet eerlijk toegeven: het was niet alleen de verliefdheid.
Op kerstavond wilde mijn hele familie weten hoe mijn studentenleven eruitzag. Of ik leuke huisgenoten had? Hoe het op de vereniging was? En mijn oudere neven en nichten waren vooral benieuwd naar de wekelijkse borrels. En of ik al een vriendje had? Ik heb geprobeerd om de schijn op te houden, maar Tweede Kerstdag barstte ik.
Ik stond samen met mijn moeder in de keuken. Ze zei dat ze zo blij voor mij was dat ik het naar mijn zin had op de vereniging. De dochter van haar sportmaatje had het namelijk helemaal niet naar haar zin. Ik verstijfde en begon te stotteren. ,,Mam, ik moet je iets vertellen,” zei ik. ,,Ik ga weg bij de vereniging, ik ga weg uit Leiden. Ik stop met mijn studie en ik ga in Amsterdam wonen.” Natuurlijk kwam net op dat moment mijn vader binnenlopen.
Dit artikel verscheen eerder op Metronieuws.
Lees ook: Nachtboek Maud #22: Een wonder dat ik niet ben opgepakt voor moord