Nachtboek Maud #25 Mijn stoutste droom kwam uit
Terugblik: Maud is met haar hoofd in de wolken sinds ze met Sam heeft gezoend. Ze gaat verhuizen naar Amsterdam en voelt zich beter dan ooit. Op 1 januari eet ze samen met Sam in hun favoriete pizzeria in Leiden, zoals ze wel vaker doen. Toch werd deze avond heel anders, toen Sam ineens zei: „Maud, mag ik je wat vragen?”
Ik nam snel een extra grote hap van mijn Quattro Formaggi, zodat ik mijn mond vol had en zogenaamd niet kon praten. Het gaf mij mooi een paar seconde extra om na te denken. Wat wilde Sam mij vragen? Of ik verliefd was? Wat ik van de avond vond? Of ik nog met andere jongens afsprak? Of misschien wilde hij gewoon peper en zout hebben?
Net voordat ik antwoord wilde geven, stelde Sam zijn vraag. Ik wilde zijn blik ontwijken, maar zijn knalblauwe ogen bleven mij aanstaren. „Nou ja, wat ik je dus wilde vragen… eh kijk, als jij straks naar Amsterdam gaat verhuizen, zien wij elkaar dan nog wel?”
Van de zenuwen begon ik te lachen. Die onschuldige blik kon ik niet weerstaan. Ik boog voorover (stootte nog net niet onze glazen cola omver) en gaf hem een kus op zijn mond. „Tuurlijk Sam, wij gaan elkaar nog heel vaak zien!”
Een treinritje van Leiden Centraal naar Amsterdam Centraal duurt 35 minuutjes. Nu zijn onze bedden slechts 15 seconden van elkaar verwijderd, maar mochten Sam en ik nou een relatie krijgen, dan zou het misschien alleen maar beter zijn als we niet samen onder hetzelfde dak zouden leven. Verder wil ik niet op de zaken vooruit lopen, hoor.
De ober kwam naar onze tafel en vroeg of we nog een dessert wilden hebben. We vroegen om twee bakjes tiramisu to go. Die zouden we opeten tijdens Peaky Blinders (ja, we zijn aan een nieuwe serie begonnen). Maar ik kan je een ding vertellen: die tiramisu staat nu nog te wachten in de koelkast. Zodra we een voet binnen hadden gezet in ons studentenhuis, begon Sam mij al te zoenen. Onze andere huisgenoten waren nog bij hun ouders, dus we hadden het huis voor onszelf. En dat was maar goed ook.
In de gang schopten we onze schoenen en jassen uit. Toen we in de keuken kwamen, zette Sam heel snel het Italiaanse dessert in de koelkast. Sam had duidelijk zin in een ander toetje en ik wist dat er in Sam zijn broekje een veel lekkerder hapje zou zitten. In het maanlicht leek Sam nog knapper dan normaal. Terwijl we aan het zoenen waren, tilde Sam mij uit het niets op. Sam had gespierde armen, maar dat hij zo sterk was, had ik niet verwacht. Hij droeg mij naar zijn kamer en vanaf dat moment leken mijn stoutste dromen werkelijkheid te worden.
Kijk, je hebt zoiets als liefde en lust. Bij mijn ex vond ik vooral veel liefde en ach, ook wel wat lust. Maar met de jongens die ik daarna heb gehad, was het meeste eigenlijk vooral gebaseerd op lust. Sam vond ik al vanaf het eerste moment woest aantrekkelijk, maar bij hem was het anders. Ik wilde het niet verkloten. Sam maakt mij rustig en vrolijk. Hij laat me lachen, maar ik kan ook bij hem huilen. Hij is lief en stoer tegelijk en het lijkt wel alsof hij mij beter begrijpt dan dat ik zelf doe. En dat is best knap.
Sam kroop op het bed en toen hij zo boven mij hing, wist ik het zeker. Ik wilde Sam. Ik had lang genoeg gewacht. Ik was opnieuw high on love, maar dit keer zonder drugs. De afgelopen dagen hadden we vooral veel gezoend, geknuffeld, gevoeld en een beetje van elkaar geproefd. En wat ik had geproefd smaakte zeker naar meer.
Kledingstukken lagen overal. Er was geen stoppen meer aan „Maud, ik wil absoluut niets overhaasten, wat wil jij?”
Overhaasten?! Ik hoopte al op dit moment sinds de dag dat ik dit huis binnenstapte!
Ik wilde alles en dat kreeg ik ook. Sam wist precies wat hij moest doen en hoe hij dat moest doen. Holy moly, Sam wist mij meerdere malen naar grote hoogtes te brengen. Het jaar is nog maar net begonnen, maar dit was tot nu toe de beste nacht van 2018! En mocht je het je afvragen; we hebben het natuurlijk veilig gedaan.
Toen ik de volgende ochtend wakker werd, stond Sam wederom al in de keuken om een ontbijtje te maken. ‘Smoothiekoning Sam‘ noem ik hem nu. Ik pakte mijn telefoon om snel een foto te maken en naar Jessie te sturen. Maar net toen ik mijn camera wilde openen, kwam er een berichtje binnen. „Maud, ik moet je iets zeggen, heb je zin om binnenkort koffie te drinken? x Fredje”
Dit artikel verscheen eerder op Metronieuws.