Redactie Love & Seks 12 jan 2021, 09:27

Leestijd: 4 minuten

Nachtboek Maud #27 Voor ik het weet schreeuw ik alles bij elkaar

Maud staat op het punt om te verhuizen naar Amsterdam en zit middenin haar liefdesbubbel met Sam. Dan krijgt ze plotseling een smsje van Fredje, dat hij iets met haar wil bespreken. Het blijkt dat Fredje wil dat Maud een deel van zijn soa-onderzoek bij de huisarts vergoedt, iets wat Maud hem niet in dank afneemt. Ze smijt de restanten van haar cappuccino in zijn gezicht en wil het allerliefste maar één ding: wraak nemen op Fredje. Maar hoe?

Oké, ik moet heel eerlijk bekennen dat ik niet zo goed ben in het uitvoeren van wraakacties. Ik bedoel, ik heb genoeg bedacht hoor. Ik wilde hetzelfde doen bij Fredje als mij geflikt was en één of ander spandoek ophangen in onze stamkroeg met een flauwe tekst over hem. Of hem met telefoonnummer en niets verhullende tekst op Grindr zetten en dan maar hopen dat jan en alleman hem zou bellen voor een stomende seksdate. Maar na een goed gesprek met Sam kwam ik tot de conclusie dat het misschien maar beter zou zijn om de hele situatie Fredje gewoon in Leiden te laten. Karma pakt hem nog wel. Hopelijk.

Eigenlijk was een van de redenen dat ik echt geen tijd had voor een uitgebreide wraakacie vooral dat ik druk bezig was met verhuizen. Wat kan een mens toch veel troep verzamelen in zo’n korte tijd. Stapels met papier moest ik doorspitten. Overal lagen lege plastic flesjes en kledingstukken waarvan ik van sommige niet eens meer wist dat ik ze ooit had gekocht, om maar te zwijgen over de tsunami aan kranten die in mijn kamer lag en die ik allemaal nog een keertje moest lezen, maar waar ik nooit meer aan toegekomen ben. Hoezo heb ik eigenlijk een krantenabonnement? Ik kan het zelf niet eens bedenken.

Met wat vrienden die een auto hadden verhuisde ik mijn kleine, doch rommelige inboedel naar Amsterdam. Sam hielp mij het kleine aantal meubels dat ik had weer in elkaar te zetten en na een paar middagen doorwerken kon ik met een gerust hart zeggen dat ik een onderkomen had in de hoofdstad van Nederland. Vanaf vandaag was ik een echte Amsterdammer!

Uitgeblust liep ik naar de gezamenlijke keuken om twee biertjes uit de koelkast te pakken, toen ik opeens geknisper hoorde. Vanuit mijn ooghoek zag ik iets bewegen. Toen ik mij omdraaide en naar de keukentafel keek, schrok ik me helemaal te pletter. Voordat ik het wist schreeuwde ik de hele boel bij elkaar en stond Sam naast me met grote ogen, druk om zich heen kijkend waar al deze paniek voor nodig was.

,,Maud, wat is er godsnaam aan de hand”, roept hij uit, terwijl hij mij vastpakt en probeert te bedaren. ,,Er zat daar gewoon een muis op tafel!” roep ik, terwijl de rillingen over mijn lijf lopen. Sam barst in lachen uit en manoeuvreert me naar de dichtstbijzijnde stoel om van de schrik te bekomen. ,,Maud, je bent nu in Amsterdam hè?! Dit zijn oude huizen en daar lopen wel eens muizen. Probeer er aan te wennen, want vanaf morgen ben ik er niet meer bij om je te bedaren.”

Het lijkt wel alsof het dan pas tot me doordringt dat ik deze stap echt gezet heb. In een split second lopen de tranen over mijn wangen en stort ik mezelf hulpeloos in de armen van de verbouwereerde Sam. ,,Sorry”, mompel ik, terwijl ik probeer om met mijn snotneus vooral niets van zijn kleding te besmeuren. ,,Het is me gewoon even te veel allemaal. Ik vraag wel of mama als ze langskomt Lala, onze kat mee neemt. Dan zullen we hopelijk niet zo vaak meer onverwachts bezoek hebben.

Als ik mij even later heb opgefrist en besloten heb om samen met Sam de deur uit te gaan om mijn stadsdeel een beetje verkennen, voel ik me al stukken beter. We doen beiden ons jas aan en kijken op internet waar de dichtsbijzijnde hotspots zitten waar we even een drankje kunnen doen.

,,Ik loop alvast even naar de supermarkt om sigaretten te halen”, zegt Sam, als hij mij ziet klungelen met mijn hoge gympen die altijd superlekker zitten, maar ook su-per-kut aan te krijgen zijn. ,,Geen probleem!” roep ik naar hem terwijl ik mij in mijn schoenen wurm.

Als ik even later de deur achter mij dichttrek en mij omdraai, knalt er keihard iemand tegen mij aan. Even duizelt het me, totdat ik een bekende stem hoor zeggen: ,,Maud? Ben jij dat?!”

Dit artikel verscheen eerder op Metronieuws.

Lees ook: Nachtboek Maud #26 Ik smeet mijn cappuccino vol in zijn gezicht