Redactie Life 15 feb 2021, 16:21

Leestijd: 5 minuten

Nachtboek van Maud #34: “Ik geef hem wel een snelle blowjob of zo”

Maud woont sinds kort in Amsterdam en is dolgelukkig met Sam als vriendje, tot ze haar ex Jelle tegen het lijf loopt. Hij blijkt ook nog eens bij haar gloednieuwe bijbaantje te werken, maar dat hindert niet: de twee kunnen gewoon als vrienden door het leven. Tenminste, dat dacht Maud, tot Jelle haar tijdens een werkborrel opeens probeerde te zoenen. Woest vertrok ze van de borrel, om vervolgens de volgende ochtend wakker te schrikken van de bel. Jelle staat voor de deur met een ontbijtje om zijn excuses aan te bieden. Maud besluit hem binnen te laten om het voorval uit te praten, zodat ze dit allemaal kunnen vergeten. Maar dan blijkt Sam voor de deur te staan….

„Snel! Hierheen!” roep ik, terwijl ik Jelle stevig vastgrijp en de kamer van Dylan in duw. Ik schrik van mijn eigen kracht, want Jelle struikelt en kukelt letterlijk op het bed van Dylan. „Maud, what the fuck? Wat doe je?” roept Jelle geschrokken. Mijn kop is zo rood als een tomaat als ik hem smekend aankijk en vraag of hij alsjeblieft stil wil zijn. „Sam staat voor de deur en hij weet dat ik thuis ben. Houd alsjeblieft je mond en blijf hier zitten tot hij weer weg is oké?”

Jelle kijkt mij geschrokken aan. „OKÉ?!” herhaal ik op een woeste toon. Als die idioot het waagt om nu stennis te gaan lopen schoppen, flikker ik hem echt van het balkon af. Maar Jelle belooft mij dat hij zijn mond houdt en ik verlaat de kamer van Dylan. Nog steeds rood aangelopen open ik de voordeur.

„Hè hè, eindelijk doe je open. Ik weet dat je je altijd kapot schrikt van die deurbel, maar ik was het wachten wel beu, hoor. Zat je te kakken of zo?” zegt Sam met een grijns op zijn gezicht, terwijl hij met een volle boodschappentas naar de keuken loopt. Fijn: ook Sam heeft duidelijk zijn best gedaan om een enorm ontbijt voor mij te gaan bereiden. Zijn hoofd betrekt dan ook als hij het tasje van The Breakfast Club op tafel ziet staan. „Oh shit, je had al een ontbijtje?” zegt Sam beteuterd.

Hij kijkt mij vervolgens niet-begrijpend aan als hij ziet dat ik een pyjama aan heb. „Eh, ja ik heb het laten bezorgen”, stamel ik. Roder dan dit kan ik niet worden volgens mij, maar Sam lijkt mijn leugen te geloven en begint de volle boodschappentas uit te pakken. Hij werpt een blik op de inhoud van het tasje. „Oh, dit kun je nog wel even een dagje bewaren, hoor”, zegt hij vervolgens. „Ik heb besloten je vandaag extra te verwennen en uitgebreid voor je te koken.”

Op deze überlieve actie van Sam kan ik geen smoes verzinnen, dus ik zak op een stoel en bid van binnen aan alle goden die ik kan bedenken dat Jelle zich voorlopig stilhoudt. Terwijl Sam aan de haal gaat met eieren, avocado, verse jus en toast kijk ik om mij heen of er verder geen tekenen zijn van Jelle, of iets wat verraadt dat er nog een man in huis is die hier niet hoort. De grote bos bloemen heeft Sam niet opgemerkt. Godzijdank hebben mannen geen oog voor details…

Ruim een uur later laat Sam voldaan een boer na zijn laatste hap toast. Ietwat ongemakkelijk giet ik mijn laatste slok drinken naar achteren. Dit was de vervelendste eetbeurt in jaren, want ik had helemaal geen honger omdat ik constant de angst heb dat Jelle de kamer in komt stormen om Sam aan te vallen, een serenade te houden, te doen alsof hij hier toevallig rondhing of iets anders zou doen om het te verpesten. Toch heb ik het viergangen-ontbijt van Sam naar binnen kunnen krijgen. Ik sta op en zet de borden op het aanrecht, in mijn hoofd bezig met een manier om Sam alvast de deur uit te krijgen. Maar dan komt hij achter mij staan en legt hij zijn handen op mijn heupen terwijl hij mij in mijn nek kust.

„We kunnen nog heel even het bed in duiken?” zegt Sam met een zwoele stem, terwijl één hand richting mijn kruis glijdt. Och, jezus… nu wil hij ook nog seksen! Hoe red ik mij hier nou weer uit? Ik kan toch niet liggen rampetampen in dit huis, terwijl Jelle in de kamer naast mij op bed ligt te wachten tot we eindelijk vertrekken?

„Eh, ik ben ongesteld”, lieg ik, terwijl ik zijn handen vastpak en voorzichtig weg manoeuvreer. „Alweer? Dat lijkt nog maar heel kort geleden”, zegt Sam verbaasd, terwijl hij mij met grote ogen aankijkt. „Ja, mijn hormoonhuishouding is een beetje in de war”, zeg ik. „Ik denk door die morning-afterpil.”

Ik durf Sam niet aan te kijken en loop terug naar de tafel om de rest op te ruimen. „Is niet erg hoor liefje”, zegt Sam met een grijns. „We kunnen ook gewoon een beetje met elkaar vrijen zonder echt seks te hebben…”

Ik weet niet meer hoe ik mij hier uit moet redden. Ik besluit het spelletje maar mee te spelen en manoeuvreer hem naar mijn slaapkamer. Ik geef hem wel een snelle blowjob of zo. Alles om hem binnen nu en een half uur de deur uit te krijgen. Ik begin hem woest te zoenen en duw hem op bed om dit klusje zo snel mogelijk te klaren. Ik weet inmiddels precies hoe ik Sam binnen de kortste keren helemaal gek krijg en kan dat mooi gebruiken om nu een beetje gas te geven.

Ik wriemel een beetje bij zijn kruis en zak langzaam naar beneden. Als Sam licht begint te kreunen, weet ik dat ik beet heb en dat dit hele gebeuren niet lang hoeft te duren. Godzijdank, want ik kan moeilijk de hele dag in huis rondhangen als Jelle nog ergens in een kamer rondspookt.

Dan klinkt er opeens een keiharde kreet vanuit de kamer van Dylan en besef ik meteen: wat er ook aan de hand is, hier kan ik mij niet meer uitredden zonder problemen…

< VORIGE AFLEVERING