Rachelle Abbas Life 28 apr 2021, 15:33

Leestijd: 6 minuten

Nachtboek van Maud #40: ‘We hadden stomende seks op het dakterras’

Maud dacht dat ze de ergste verjaardag van haar leven zou krijgen nu het uit was met Sam, omdat die haar niet meer vertrouwde vanwege het gedoe met Jelle. Niets bleek minder waar: Jessie nam Maud mee uit naar Louie Louie, waar ze onder het genot van een – te veel – aantal Moscow Mule’s de Amsterdamse Tom en Levi leerden kennen. Ze nodigden hen uit voor een feestje van een vriend van Levi, twee straten verderop. En dat loopt behoorlijk uit de hand… 

Holy shit… wat ik de afgelopen dagen heb meegemaakt is gewoon bijna niet in zo’n kort stukje te vertellen, maar ik ga het toch proberen. Ik ben laat, ik weet het, maar als jullie horen wat voor dagen ik achter de boeg heb dan snappen jullie het vast wel.

Ik begin bij het begin (van het einde, ha!): mijn verjaardag. Na een stuk of vijf Moscow Mules – geloof me, dat hakt er in – besloten Jessie en ik mee te gaan met Levi en Tom, die we hadden ontmoet bij Louie Louie. Dylan, het vriendje van Jessie, kwam ook nog opdagen en hij bleek het heel goed te kunnen vinden met deze twee Amsterdamse kanjers, die er ook nog eens supergoed uit zagen. Tom had een vriendin die in Duitsland woont en die hij zo’n drie keer per maand ziet. Hij was dus vooral mee als wingman van Levi. En Levi? Die besloot mij onder zijn vleugels te nemen…

We gingen naar het huisfeestje van die vriend van Levi waar hij het over had. Het was ergens in een soort van enorm herenhuis. Toen ik binnenkwam wist ik even niet wat ik zag. Bestonden dit soort feesten echt off the radar?  Het hele huis was versierd met slingers, confetti en opblaasbeesten. Het leek wel alsof ik op een privéfeest van Elrow was beland! De ramen waren dichtgeplakt met vuilniszakken, wat niet alleen zorgde voor duisternis, maar ook voor bloedhitte.

Uit de speakers knalde house en door de hele huiskamer, die meer weg had van een kleine discotheek, dansten mensen zo vrij als een vogel. In de gangen en op de trap zat het merendeel van de mensen te kletsen, of ze waren bezig met ‘ballonnetjes klappen’: lachgas nemen dus. Jessie dook met Dylan de ‘dansvloer’ op en Tom verdween naar de keuken om meer drankjes te halen. „Ik laat je even de rest van het huis zien”, zei Levi met een twinkeling in zijn ogen.

Nou, dat was me een ‘rondleiding’ wel. Levi liet mij inderdaad even alle hoeken van het huis zien toen we eenmaal alleen waren. Hij nam mij mee naar het dakterras dat bij het huis hoorde en waar ,,De meeste feestgangers niets vanaf wisten”, volgens hem. Vervolgens begon hij mij in mijn nek te zoenen en verdween zijn hand onder dat zwarte jurkje dat ik eigenlijk ooit voor Sam had gekocht. Ja, echt classy kan ik het niet noemen, maar de hoeveelheid drank zorgde ervoor dat ik het woord grens alleen nog associeerde met een ander land waar ik eventueel naartoe zou kunnen op vakantie, dus ik heb hem niet tegengehouden. Sterker nog: ik genoot intens van zijn ‘hand- en spandiensten’ en had opeens ontzettende behoefte aan een ongeremde vrijpartij zonder dat ik mij zorgen hoefde te maken over gevoel, iemand van de vereniging die er wellicht achter zou komen en het zou verklappen of een ex-vriendje die ergens in een ander kamer verstopt zou zitten.

Voordat ik het wist had ik Levi zijn Levi’s dus een tikkeltje naar beneden getrokken en hadden we stomende seks op het dakterras, met uitzicht over nachtelijk Amsterdam en (hopelijk) niemand die ons zag. Het was spannend omdat we elk moment betrapt konden worden. De vrijpartij duurde dus ook niet zo lang als ik stiekem had gehoopt, maar ik was voldaan en dat gold ook voor Levi.

Met een glimlach fatsoeneerden we onszelf voordat we weer naar beneden gingen en ik de rest van de avond alleen maar danste en lachte. Gaandeweg de avond werd besloten dat we Koningsdag ook met Tom en Levi door zouden brengen. De vriendin van Tom zou dan naar Nederland komen en samen met Dylan en Jessie hadden we zo een leuk zestal om de dag door te komen.

Die week was ik voornamelijk veel aan het werk en ging de rest van wat er gebeurde een beetje aan me voorbij. Ik heb Jelle niet meer in het restaurant gezien, wat mij mooi uit kwam want op deze manier hoefde ik ook geen ontslag te nemen. Malou wilde het onderwerp wel nog een paar keer aansnijden, maar telkens als ik merkte dat we ergens met zijn tweetjes waren maakte ik mij snel uit de voeten. Ik had écht geen zin om het er met haar over te hebben.

Op Koningsdag was ons restaurant goddank gesloten, dus was er alle tijd om te feesten in de stad. Zoals afgesproken waren we met ons zestal en we besloten om een beetje door de stad te lopen en aan te sluiten bij feestjes van kroegjes en barretjes op straat. Dat bleek op het eerste gezicht een schot in de roos. Gezelligheid ten top en feestkrakers en top 40 hits klapperden om je oren. Tot ik erachter kwam dat Levi, hoewel hij lief was voor mij, best last had van een kwade dronk en meermalen ruzie probeerde te zoeken met een groepje jongens. En toen belandde hij dus in een gevecht, waar ik voor ik het door had ook middenin zat, omdat ik als een zwaan kleef aan de hele dag al om zijn nek hing.

Ik kreeg een duw en een klap, voordat ik weg kon duiken en even verderop op de stoep ging zitten, stomverbaasd en duizelig van wat mij net gebeurd was. Jessie kwam op mij af gestormd. Ze keek me aan met grote ogen en begon als een soort hysterische kip rondjes te rennen, terwijl ze schreeuwde dat we de politie moesten bellen en ‘vooral rustig moesten blijven’. De enige persoon die op dit moment echter duidelijk overstuur was, was Jessie zelf. Dylan snelde op Levi af om hem weg te halen bij de groep mannen waar hij als een valse bulldog op af gegaan was.

Geen idee waarom, maar ik was zo geschrokken dat ik niet eens moest huilen. Ik wilde op dit moment eigenlijk alleen Sam. Mijn lieve Sam, die nooit van zijn leven in een gevecht zou belanden. Wat had ik nu weer voor een idioot aan de haak geslagen? Ik wilde mijn telefoon pakken om Sam een berichtje te sturen, toen ik zag dat mijn tasje open stond. Een schok schoot door mijn lijf, maar na zes keer mijn zakken doorzocht te hebben en mijn tas volledig binnenstebuiten te hebben gekeerd kon ik maar één ding concluderen: mijn telefoon was foetsie.