Omani McDaniels Love & Seks 16 mrt 2017, 17:07

Leestijd: 5 minuten

The Single Life: Met een vriend naar bed gaan is nooit een goed idee

Het leven van een single meisje is als een wervelwind. Soms is het leuk, soms is het minder en soms is het een regelrechte horrorfilm. Omani is een luidruchtige, altijd lachende, ietwat (prettig) gestoorde eind-twintiger. Wekelijks zal ze jullie een kijkje geven in het leven van een rasechte single girl. Pak de popcorn er maar vast bij.
Als single meisje sta je anders in de wereld dan wanneer je in een relatie zit. Je voelt je wat vrijer om te doen en laten wat je wilt. Dit geldt uiteraard vooral op het gebied van communiceren met mannen. Je flirt misschien wat makkelijker, omdat je weet dat het mag.

Je flirt een beetje met de sexy, soms niet zo sexy, barman. Je lacht lief naar de man die tegenover je staat in de metro. En soms, heel soms, richt je die vrije gevoelens in een dronken bui naar een man die je al jaren kent, heel graag mag en regelmatig ziet in je dagelijks leven.

Ja, ik heb het over je mannelijke vrienden. Die gasten die met je omgaan alsof je hun zusje bent, maar dan opeens in je bil knijpen als ze een slokje te veel op hebben. Maar het is allemaal onschuldig. Toch?

Je denkt er eigenlijk niet zoveel bij na, want hij is gewoon een vriend. Als een vreemde dat bij je zou doen, zou je flippen. Als een man die je leuk vond het zou doen, zou je smelten. Maar als een vriend het doet maakt het opeens niet zoveel uit. Vrienden hebben een vrijpas voor sommige aanrakingen, omdat het vertrouwen er allang is.

Maar het komt natuurlijk wel eens voor dat je flirt met je vrienden. Vaak is er dan ook alcohol in het spel. Je wordt een keertje op schoot getrokken. Een stoute opmerking hier, een stoute opmerking daar en voor je het weet ben je echt aan het flirten.

Ook dit is op zich niet erg. Het gaat erom wat je daarna doet. Gaan jullie samen naar huis of ben je slim en kap je het af, voordat het allemaal uit de hand loopt?

Ik ben op een verjaardag van een vriend. Als ik daar aankom doe ik het gewoonlijke rondje: ‘Hoe gaat het met jou? Wat wordt die kleine groot hé? Hoe is het op werk? Bla, bla, bla’. Vervolgens zie ik iemand die ik in geen jaren meer heb gezien. Hij is namelijk een lange tijd aan het reizen geweest. We knuffelen, we lachen, we kunnen niet geloven hoe lang het geleden is sinds we elkaar voor het laatst gezien hebben.

Gedurende het feestje zijn we veel samen aan kletsen. We waren goede vrienden voordat hij ging reizen. Ik heb zelf ook veel gereisd, dus herken ik zijn onwennigheid van terug zijn. Maar hij geniet er ook weer van en dat is duidelijk te merken.

Het feestje gaat tot laat door en we blijven als een van de laatste over. Op een gegeven moment bestel ik een Uber en gaan we samen weg, omdat we dezelfde kant op moeten. Als we bij mij zijn zegt hij: ‘Ah, kom we doen nog een laatste drankje. We hebben elkaar zo lang al niet gezien’.

Hij is voor mij een ‘altijd welkom’ vriend, dus zeg ik: ‘Tuurlijk!’ en lopen we samen naar boven. Dat laatste drankje houden we amper vol, want voor ik het weet liggen we beiden te slapen op de bank. Ik word wakker en zeg dat ik ga slapen, waarna hij achter mij aan loopt.

Ook dit vind ik geen probleem, want vrienden die echt close zijn, mogen best in mijn bed slapen. Ze ontdekken vanzelf wel dat ik altijd in het midden lig. Ik trek mijn pyjama aan en rol mijn bed in met alle intentie om gelijk in slaap te vallen. Hij deelde die intentie niet.

De seconde dat hij in bed gaat liggen is hij mijn nek aan het zoenen en grijpt hij me vast. Ik zeg dat het misschien niet zo’n goed idee is, omdat ik onze vriendschap niet wil verpesten. Seks maakt vriendschap altijd rommelig. Hij is het hier niet mee eens en weet mij veel te makkelijk over te halen. Ik ga namelijk niet doen alsof ik er nooit eerder over heb nagedacht.

De volgende ochtend gaat hij douchen en richting huis. We zeggen dat we elkaar snel weer zien en even denk ik dat het misschien niet zo’n grote issue zal zijn. We zijn volwassen mensen, we kunnen hier best als volwassenen mee omgaan.

We bellen beiden een gezamenlijke vriend om te vertellen wat we gedaan hebben. Als hij vraagt hoe het was zeg ik: ‘Ja, best goed eigenlijk, maar daar staat hij ook wel om bekend’. Hij moet lachen en zegt dat hij hetzelfde over mij had gezegd.

Een paar weken later is de verjaardag van diezelfde gezamenlijke vriend en gaan we er beiden heen. We hebben elkaar in de tussentijd niet gezien of gesproken. We groeten elkaar, geven elkaar een dikke knuffel en kus en even denk ik dat het als vanouds is. Dat is het niet.

Ik voel dat hij afstandelijk aan het doen is en ik probeer juist te doen alsof er nooit iets gebeurd is. Elke keer als ik in zijn buurt sta, merk ik dat hij snel weggaat om bier te pakken of naar de wc te gaan. Hoe moet ik doen alsof iets nooit gebeurd is, als hij zo achterlijk awkward aan het doen is?

Dit gaat het hele feest door. Ik blijf slapen en hij blijft ook als een van de laatste over. De jarige is knock out dronken op de bank aan het slapen, door mijn toedoen. Als hij uiteindelijk weggaat ga ik naar hem toe, geef ik hem weer een knuffel en zeg ik: ‘We zijn wel cool toch? Ik houd niet zulke van de awkwardness.’

Hij knuffelt mij nog een keer en probeert mij ervan te verzekeren dat we echt helemaal goed zijn. Hij zegt dat hij snel gaat appen en dat we dan een biertje gaan doen. Als vanouds. Dat is intussen zes maanden geleden.