Waarom van iemand houden die niet van jou houdt het meeste pijn van alles doet
De liefde is mooi en prachtig. De wereld lijkt een betere plek als je verliefd bent. Vreemde mensen groeten je ineens op straat. Iedereen is aardig en je voelt je constant in een heerlijke, rozige, aangeschoten staat. Maar als de liefde nergens toe leidt, is het vreselijk.
Eerst zag je hem gewoon als vriend. Of collega. Oh, je wist wel dat hij verschrikkelijk knap, mysterieus en intelligent was. Een lekker ding, met charisma. Maar toen je hem met andere ogen ging bekijken was er geen weg meer terug. Probleem: hij is onbereikbaar. Geen interesse.
Misschien heeft hij een vriendin. De man in wiens buurt je constant wilt zijn. Maar wat tegelijkertijd ook ongelooflijk pijn doet.
Misschien was hij je scharrel. Jullie keken filmpjes, aten en kletsten samen, dronken wijn, bleven bij elkaar slapen. Zodra hij je bed verliet, voelde je je down en was het enige wat je wilde dat hij terug kwam. Alleen hij vindt je wel lief, aardig en lekker, maar verder niets. Je blijft hem opzoeken. Ook al wil je het niet. Je doet het toch.
Misschien waren jullie samen, maar heeft hij een punt achter jullie relatie gezet. Het ergste is dat jij blijft hopen dat het weer goed komt. Omdat je nog steeds zoveel van hem houdt. Maar dat hij verder gaat met zijn leven. Hij heeft een nieuwe vriendin, hij verhuist naar en andere stad.
Tevergeefse hoop
Onbeantwoorde liefde geeft je zulke tegenstrijdige gevoelens. Tegen beter weten in, is er altijd hoop. Als hij iets liefs zegt. Je subtiel aanraakt. Als hij je appt. Maar als je dagen niets hoort, vreet je jezelf op van binnen. En als je hem ziet met háár, is het alsof je een klap in je gezicht krijgt. Het haalt het slechtste in je naar boven. Je voelt je naïef, dat je ooit hoop had dat hij tóch voor jou zou kiezen. Maar zodra je weer signalen oppikt dat hij je leuk vindt, begint alles van voren af aan.
De enige oplossing is afkicken. Ook al geloof je dat jullie het perfecte koppel zouden zijn: it ain’t gonna happen. Dat komt hard aan, en ja, het doet godsgruwelijk veel pijn. Maar geloof het, het wordt beter.
Oh, je mag best even zwelgen in zelfmedelijden hoor. Je mag huilen onder de douche, of je rot voelen bij liefdesliedjes en verliefde, zoenende koppels op straat. Maar op een dag word je wakker en is de pijn niet meer zo erg. Je voelt je fris en herboren. Je komt iemand anders tegen. Die ook bij jou wilt zijn. Een man die jou verdient. Misschien zul je altijd met weemoed aan je onbeantwoorde liefde blijven denken. Maar het is goed zo. En dat voel je.
LEES OOK: Dit is over hoe je iemand heen komt die diep in je hart zit maar puur vergif voor je is .